شیوع ویروس کرونا برای صنعت نمایشگاهی یک نعمت بود این صنعت باید در نقطه ایی به این بن بست می رسید تا ضعفهای خود را نشان دهد
در مدت حدود هشت ماهه ای که فعالیت نمایشگاهی متوقف بود به صورت موردی برخی نمایشگاهها با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی برگزار شدند و از طرفی نیز ما شاهد لغو برگزاری برخی از نمایشگاهها قبل از افتتاح بودیم. تعطیلی نمایشگاهها در حالی اتفاق افتاد که تمام مجوزها و شرایط برای برگزاری نمایشگاهها نیز فراهم بود.
در حالی که برگزاری رویداد ها نیاز به ماه ها برنامه ریزی و تلاش برگزارکنندگان، غرفه سازان و مشارکت کنندگان است اما در پوستر و تبلیغات بسیاری از نمایشگاهها عنوان "بینالمللی" دیده میشود که این کار اقدام درستی نیست چرا که در شرایط کنونی که نه پرواز خارجی وجود دارد ونه شرایط حضور غرفه داران خارجی در نمایشگاه های ما میسر است درج عنوان "بینالمللی" در تبلیغات نمایشگاه رفتاری غیرحرفه ای است.
در این شرایط فعالان صنعت نمایشگاهی باید با یکدیگر متحد باشند، وبه نحوی اقدام کنند که یک بار برای همیشه موضوع صنعت نمایشگاهی برای دولتمردان روشن شود. در حال حاضر به جرأت میتوان گفت که معلوم نیست صاحب صنعت نمایشگاهی در کشور کیست؟ امروزه شرایط به گونه ای شده که ارگان ها، نهاد ها و سازمان های مختلف برای برگزاری نمایشگاهها تصمیمی اخذ میکنند ولی در کمال تعجب می بینیم که این تصمیم توسط نهاد دیگری لغو میشود. این موضوع موجب میشود که امکان تصمیم گیری واحدی در صنعت نمایشگاهی وجود نداشته باشد. این موضوع در تمام بدنه دولت نیز در حال اتفاق افتادن است. به عنوان مثال در موضوع بازگشایی مدارس این اتفاق را شاهد بودیم که در آستانه بازگشایی مدارس دولت به صورت جدی اعلام کرد که مدارس از ۱۵ شهریور ماه به صورت حضور اجباری بازگشایی خواهد شد ولی امروز مشاهده کردیم که حضور در مدارس اختیاری شده است.
بنظرم شیوع ویروس کرونا برای صنعت نمایشگاهی یک نعمت بود، این صنعت باید در نقطه ای به بن بست می رسید تا ضعفهای خود را نشان دهد. ویروس کرونا شاید در نگاه اول اتفاق نامبارکی بود ولی به عقیده من شیوع این ویروس موجبات خیر برای صنعت نمایشگاهی را فراهم کرد. اطمینان دارم که شیوع این ویروس موجب خواهد شد که صنعت نمایشگاهی آینده روشنی را پیش روی خود داشته باشد چراکه امروز تمام مشکلات پیدا و پنهان این صنعت برملا شده و اگر تمام فعالان این صنعت از فرصت پیش آمده کمال استفاده را نبرند و ما به چرخه گذشته بازگردیم عملاً هیچ فایدهای از این موضوع و موقعیت نخواهیم برد. نباید این موضوع را نیز فراموش کرد که تا قبل از شیوع ویروس کرونا هیچ فعالیت گروهی میان فعالان صنعت نمایشگاهی وجود نداشت و عموماً تفکر جزیرهای در میان فعالان این صنعت حاکم بود و منافع شخصی به منافع جمعی ارجحیت داشت ولی شیوع کرونا موجب شد تا همگرایی و تجمیع میان فعالان این صنعت به وجود بیاید.
اگر تهران که به عنوان مرکز نمایشگاهی ایران است و تمام کشورهای دنیا با دیدگاه اعتبار به آن نگاه میکنند و جزو سایت های قدیمی آسیا و خاورمیانه محسوب میشود را مد نظر قرار دهیم درمییابیم که ما در بحث نگاه ویژه به بازدیدکنندگان از دیگر کشورهای مطرح در حوزه صنعت نمایشگاهی عقب مانده ایم و باید اذعان داشت که ما نتوانستهایم به استانداردهای لازم در این خصوص، نگاه حرفهای داشته باشیم. اکنون ورود بازدیدکنندگان به نمایشگاه ها ملزم به رعایت پروتکل های بهداشتی، به صورت فیلتر شده و طبق ضوابط خاصی است که این امر توفیق اجباری برای صنعت نمایشگاهی محسوب می شود. به عنوان مثال در کشور امارات متحده ودر مرکز نمایشگاهی دبی برگزاری نمایشگاهها با شرایطی خاصی انجام می شود و به این صورت نیست که هر کس از هر جایی که خواست وارد نمایشگاه شود. شرکت در نمایشگاه های این کشور برای بازدیدکننده جدا از هزینه بسیار بالایی که دارد مستلزم ثبتنام و دیگر مسائل است اما در کشور ما این اتفاق رخ نداده است. البته گفتنی است که اقداماتی در این خصوص صورت گرفت ولی هیچگاه به صورت جدی دنبال نشد چرا که ترس ریزش مخاطب در این موضوع به دلایل مختلفی همچون عدم فرهنگ سازی مناسب همواره وجود داشته و دارد.
اگر فعالان صنعت نمایشگاهی از فرصت پیش آمده از شیوع ویروس کرونا استفاده کافی و وافی را ببرند بدون شک آینده روشنی در انتظار صنعت نمایشگاهی خواهد بود.
امید فدایی شهریور 1399